Winterwandeling door Waterpoort..

Het is woensdag 14 december, de lucht blauwer dan dat van KLM. De therometer geeft -2 graden aan. Het is het allerlekkerste winterweer dat je je kunt wensen.

Hoe viert Waterpoort eigenlijk kerst? Hier in het Zevenbergse heb ik wel een idee, de kerststal staat al voor de Bartholomeuskerk en diverse kernen organiseren een kerstmarkt.

Vorige week zaterdag raakte ik op de kerstmarkt in Moerdijk dorp verzeild en ik moet zeggen; dat was niet ongezellig.

Het echte ‘dorpse’ is hier nog voelbaar. Iedereen kent elkaar en ik werd als vreemde ‘vogel’ nagenoeg onopvallend, doch nauwlettend in de gaten gehouden, want zo gaat dat nu eenmaal.. wanneer ‘ons’ ‘ ons’ kent.

Een leuke verzameling aan kramen met diverse koopwaar, waar grotere kerstmarkten zoals die van Antwerpen, waar ik daags erna was, nog wat van kunnen opsteken. Daar was het aanbod teleurstellend eentonig.

Diverse eetkramen, een ijsbaantje en draaimolen voor de kleintjes en voor de kerk uiteraard een tent met koek, zopie en vuurkorven.. het ‘Christmas Carol’ achtige gure weer maakte de sfeer af.

Binnen in de Ankerkuil was het lekker warm. De verlichting had misschien wat minder fel gekund, maar de loterij maakte alles goed. Flessen wijn die wat langer gelegen hadden en een gourmetstel, maar ook een stapel theedoeken behoorden tot de te winnen prijzen. 

 

Maar ik had ook nog een ander plan; een stiefeltje van een kleine 10 kilometer naar onze buurgemeente Halderberge. De gemeentegrens ligt al op anderhalve kilometer van mijn huis aan de Markt in Zevenbergen; tevens ideaal start-of eindpunt van deze ‘tour’ op stevige schoenen..

Vanaf de Markt langs de haven richting de Generaal Allenweg, die je in een kilometer naar de Lamgatse brug leidt over rivier de Mark, die tevens de grens aangeeft tussen gemeente Moerdijk en Halderberge.

 

Mijn grote kleine broer mee; ‘kom zei ik; ik wil even weten wat het programma is op kerstavond in de Basiliek, maar we gaan wel even met de benenwagen.

Mijn broer, bestuurt privéjets voor zijn brood en boter en heeft meer dan 140 landen aangedaan . Wanneer hij thuis is, bewandelt hij meer dan graag, met of zonder mij, de polders, bossen, gehuchten en steden in eigen omgeving, want er is hier ook zoveel te zien…

Dat kan natuurlijk alleen maar als je goed hebt leren kijken..

Dus, muts op, sjaal om, fijne jas en stevige schoenen. Een thermoskan gloeiend heet water en een stoot verse gember in de tas. Daarbij ook vers geoogste dadels uit Arabië, want op deze combinatie zouden we naar Rome kunnen lopen zo verzekerde mij ooit een hiking guide.

Scherpe gemberthee en dadels voeden je goed en ‘make your blood run’ zei hij..en dat klopt. Het houdt je ook goed warm tijdens deze dagen.

Over de brug linksaf en dan rechtdoor het ‘bos’ in richting het Oudenbossche.. het pad loopt lang wat zogenaamde ‘viswielen’ ofwel visvijvers en juist dit is bij uitstek een plek om straks, als ‘Sipkema ben kiekn wiest’ de ijzers onder te binden. Dit is echt zo’n supercharmante schaatsplek, die de Halderbergers waarschijnlijk al wel kennen, maar veel andere Waterpoorters niet. Een ‘hidden gem’ wat mij betreft!

Het pad is bevroren dus de schoentjes blijven mooi schoon! De natuur is in rust, het is windstil en prachtig, de akkers bevroren en als we niet zoveel hadden gepraat hadden we de stilte kunnen horen..

Nog 3 km te gaan. De koepel van de basiliek, die vanaf de Allenweg al te zien is, komt dichterbij. Het blijft een mooi gezicht..

Na een kleine 2 uur stappen bereiken we het bouwwerk. “ We gaan zo sluiten”, zegt een meneer maar “ge mag nog een half uurke binnen”

De imposante kopie van Rome’s St. Pieter, waar zelfs een familielid van ons Pastoor is geweest (Pastoor Kloeg) hebben wij inmiddels talloze keren bezocht. Vorig jaar ben ik in Rome gaan controleren of het er inderdaad zo erg op leek en ja: hoewel 8 x groter was de gelijkenis verbluffend..

Als Rooms Katholiek gedoopt, maar verder agnostisch schepsel, koester ik toch weer eens de wens om een mis op kerstavond bij te wonen; ik ben dus vooral even benieuwd naar de tijden. Voor velen wellicht vanzelfsprekend, maar niet voor mij. De familie mis start op 24 december om 19.00 uur en de nachtmis om 23.00 uur. Voor wie het nog meer interesseert, bij deze dus.. 

Dat en de weg erheen was eigenlijk alles wat ik wilde weten..

De weg is immers altijd het doel, dus hobbelen we nog even naar de ‘grote coeur’ ; het plein met kapel aan het voormalig jongensinternaat van St. Louis.

Even rust; tijd voor een theetje met wat plakkerigs … wat een heerlijke dag!

Gestabiliseerd door de gember, dadels en Sloveense bonbons, begeven we ons naar het station.. de weg was leuk maar je moet het ook niet overdrijven..dus keren we per spoor huiswaarts. De NS is keurig op tijd en rijdt ons binnen een minuut of zes (geloof ik) voor een appel en een kwartelei terug naar de veilige gronden van onze eigen vertrouwde gemeente..

 

Afgelopen zaterdag sloten we de ‘ontdek-kerst-in-eigen-buurt’ tour af met een bezoek aan het tweejaarlijkse ‘Klundert bij Kaarslicht’. Een ijskoude avond. De straten verlicht met duizenden waxinelichtjes, optredens in alle 3 de kerken, buiten stalletjes met Glühwein en warme chocolademelk. Optredens op de vlonder en als klapstuk een spectaculaire lasershow!

Het klunen op de Zevenbergse Markt op zondag heb ik uiteindelijk maar voorbij laten gaan. Genoeg te doen dus binnen een straal van 10 kilometer.. 

De boom staat, de omgeving is verkend, tijd voor een beetje rust en voorzichtig plannen te gaan maken voor het nieuwe jaar.

 

Geniet vooral van alles wat je tegenkomt en vergeet niet te kijken!

Ik wens jullie veel Kerstplezier, lange winterwandelingen en mooie wegen toe voor 2023 !

 

Warme groet,

Danielle Kloeg